Kvar kaj dudek jaroj pasis
Post mia alven’
Naskis min gepatroj, kiuj
Strebis en margxen’
Kaj turment’ de malricxa viv’
Kaj mi kreskis sen estonta perspektiv’
Kun vestar’ disfalanta pro la triv’

Alia estas nun la kauxz’ kaj fonto de turment’
Nokte maldormas mi
Baraktas kun la dubosent’
Cxu mi jam perdis sxin?
Cxu nia amo venis al la fin’?
Cxu forkuris mia kora
Amikin’?

Venas nun mateno
Kaj mi stumblas al la lit’
Mi vidas, ke gxi vakas
Kaj disfalas la spirit’
Cedas mi al la demona log’
La suferoj min detruas
Restas nur la drog’
Kaj finfine mi komprenas
Mia vivo ’stas mensog’